Reisverslag 4.
Door: Amber Boterman
Blijf op de hoogte en volg Amber
11 Oktober 2015 | Zambia, Chipata
Vrijdag 9 oktober 2015.
Dag lieffies! Het is alweer vrijdag. Wat gaat de tijd hier ongelofelijk snel. Ik heb het zo erg naar mijn zin dat de dagen voorbijvliegen. Ik heb sinds maandag al geen reisverslag geschreven omdat er niet echt ruimte voor was. Het leven hier wordt steeds normaler en ik ben er ondertussen een beetje aan gewend geraakt om hier over straat te lopen. Ik zit niet meer zo te letten op wie er naar ons muzungu’s kijkt. Soms valt het nog wel op. Woensdag liepen we naar de markt en ze waren met de weg bezig waardoor we van de weg af moesten en over een heel hobbelig stuk moesten lopen. Een man had een zwaarbeladen fiets, en Mara, Jorinde en Iris gingen de beste man helpen om zijn fiets aan de overkant te krijgen. Lisa en ik stonden toe te kijken want we waren voorop aan het lopen en we hoorden achter ons enorm gelach. Het zag er superleuk uit, drie muzungu’s die een stoere Zambiaan hielpen om zijn fiets aan de overkant te brengen.
Dinsdag hadden we lekker een vrije dag, ik ben met iris naar het stadje gelopen om een internet bundel te kopen voor mijn telefoon. Ik heb nu 1000MB voor 130 kwacha. De waarde van de kwacha is de laatste dagen enorm aan het dalen. Je betaalt ondertussen 1 euro voor 13.188 kwacha. Omgerekend is dit 130:13.188 = 9,86 euro. Voorheen was de koers ongeveer 7/1. Ik heb vandaag maar eventjes flink wat gepind omdat de koers nu zodanig laag is dat ik denk dat het niet veel verder meer kan zakken.
Dinsdag avond had ik even een baalmomentje dat ik de komende vier maanden gewoon niet meer op dinsdag avond naar de RIK ga. Ik kan er nu al naar verlangen om lekker op yaz te stappen.. Paardrijden is echt een verslaving en ik ben diehard aan het afkicken.
Woensdag ochtend hadden we een afspraak met Christabel van Kachere om de andere groep sexworkers te ontmoeten. We hebben eerst even kennis gemaakt en er kwamen uiteindelijk maar 2 girls opdagen en ze vonden het erg jammer dat we de meeting niet door konden laten gaan i.v.m. te weinig opkomst. We hebben ze wel ontmoet en gevraagd wat zij van ons verwachten en wat ze graag willen leren. Het ene meisje was 19 en het andere meisje was 16. Het meisje van 16 (!!!) had een kindje van 3 jaar en 2 maanden. Ze was dus 12 toen ze zwanger raakte, dat kunnen wij ons niet voorstellen, dat is de leeftijd van Lotte. Ze is al begonnen toen ze 9 jaar was, dat is de leeftijd van Clair.. Hoe bizar? In Nederland worden meisjes op die leeftijd nog niet eens ongesteld en is het lichaam er nog niet op ingesteld dat ze seks hebben. In Zambia worden de meisjes een stuk sneller vrouw, wat niet wegneemt dat 9 een hele jonge leeftijd is. Wat ik ook heel schokkend vond was dat de meisjes hun kindje in de avond en nacht een middeltje geven om ze te laten slapen, zodat zij aan het werk kunnen op straat. Het komt ook voor dat de kinderen niet meer wakker worden en dus overlijden. Een totaal andere wereld dus!!
Donderdag hebben we overdag boodschappen gedaan, heb ik geveegd, de rest heeft de was gedaan, ik heb de wc en douche schoongemaakt en ik heb het bed verschoond. Ben lekker productief bezig geweest maar verder geen afspraken gehad. Het is wel fijn dat we tot nu toe nog niet elke dag wat hebben zodat ik voor mezelf alles op een rijtje kan zetten qua producten. In de avond hebben we met Christabel afgesproken om over straat te rijden. Ze kwamen ons om 20:00u ophalen met de auto, werd uiteindelijk 20:45.. Zambiaanse tijden;). We zijn door de straten gereden en we hebben een aantal sexworkers gezien die aan het wachten waren op mannen die ze op pikten. We zijn naar drie ‘discotheken’ geweest en hebben daar wat gedronken, het was een beetje te rustig en hebben uiteindelijk niet zo heel veel gezien. Dat was erg jammer! We waren om 12 uur terug en om half 1 lagen we lekker te slapen. De volgende ochtend zaten we alweer om 7:30 aan het ontbijt. Sinds woensdag heb ik enorme buikpijn en ben ik aan de poeperij.. Ik heb al heel veel verschillende wc’s hier mogen uitproberen en die van thuis ken ik nu helemaal uit mijn hoofd. Ik zit voor mijn gevoel de hele dag op de wc en ik hoop dat het snel ophoudt. De kilo’s vliegen er volgens mij wel af zo. Alles wat ik eet komt er na 5 minuten weer uit en zodra ik niets eet gaat het redelijk goed. En ik heb van de week nog vrolijk geroepen: Niemand heeft nog last van zijn darmen!! Had ik dus niet moeten zeggen, god straft direct.
Vanochtend (vrijdag) hebben we voor het eerst lesgegeven aan de sexworkers van de Diocese. We hadden een lesvoorbereiding gemaakt. De meiden hebben een tekening gemaakt met de wondervraag. Waar zou je morgen ochtend staan als je geen sexworker meer bent? Er kwamen hele mooie tekeningen uit, de een wilde leraar worden, een ander wilde een eigen handeltje beginnen op de markt en weer een ander wilde met dieren werken in het safari park. Hele mooie ambities, nu nog een weg zien te vinden om ze te kunnen helpen om deze mooie ambities te kunnen bereiken. Ze moeten zich realiseren dat wij hier zijn om onze kennis te delen, en niet om hun geld te geven. De sexworkers willen van ons leren HIV precies inhoudt, wat ze kunnen doen om het te voorkomen. Ook willen ze bezig met self-confidence. Ik denk dat we een mooi begin hebben waar we de komende weken mee bezig kunnen gaan.
Na deze meeting zijn we met Mulikita and Make naar Nabvutika geweest om mensen te testen op HIV. Make heeft hier een soort van zes-weekse opleiding voor gedaan zodat hij kan uitsluiten of mensen HIV hebben. Erg goed initiatief. Het was zo verschrikkelijk arm in Nabvutika. Dit had ik nog niet eerder gezien. Het viel mij op dat de kinderen opvallend veel hoesten, en een meisje plast gewoon terwijl ze bijna naast ons staat en de urine loopt gewoon langs haar benen. Moeders pakt haar zo op en de urine zit aan de rok waar ze vanavond waarschijnlijk mee gaat koken. Iets met hygiëne.
Wat ik heel erg moeilijk vond was dat ze daar bijna geen eten hadden, en wij gaan om half 1 gewoon weer richting huis en de pizzeria om een pizza te kopen omdat we allemaal zo’n ‘’honger’’ hadden. Het duurt nog wel even voordat ik dat in mijn hoofd op een rijtje kan krijgen. Mulikita heeft foto’s gemaakt van ons, een beetje veel maar wel leuk om te zien hoe wij erbij lopen als we zelf de fotocamera niet in de hand hebben. In de middag heb ik twee uur geslapen. Ik voel me slap en misselijk. Hoop dat ik me dit weekend langzaam weer een beetje beter ga voelen zodat ik volgende week weer lekker bezig kan met alles. Op dit moment probeer ik een heel glas met ORS naar binnen te krijgen, maar na elke slok ga ik half over mijn nek. Het is zo vies!! Ik hoop echt dat dit werkt.
Zondag 11 oktober
Gisteren zijn hebben we een lekker relax dagje gehad en ’s middags zijn we super goed bezig geweest met de voorbereidingen voor volgende week. ’s Avonds heb ik de hele avond lekker gelezen.. Heerlijk! Ik ben nu bezig in het boek Gebroken Belofte. Een verhaal wat zich afspeelt in Lusaka, waar wij in December met papa mama en Kees heen gaan. Ze hebben deze week geboekt, so excited!!! We gaan eerst naar Livingstone en daarna naar Chipata. Hopen dat we ook nog naar South Luangwa kunnen!!
Vandaag zijn we lekker zwemmen bij het Protea Hotel. Wat was dat even lekker! Heerlijk gezwommen en een boekje gelezen. Wat een contrast weer, wij waren lekker aan het zonnen en aan het zwemmen met een biertje bij de hand en ineens zien we drie koppies over de muur heen kijken. Drie jongetjes waren naar ons aan het zwaaien en ze bleven ook echt best lang kijken. Een werknemer van het hotel begon stenen te gooien naar de jongetjes zodat ze weg gingen, daarna waren ze weg. We hebben daarna heerlijk uitgebreid gegeten. Stond alweer versteld van de rekening. We moesten ongeveer 350 kwacha betalen voor 5 man. Dat is ongeveer 6/7 euro per persoon. Goed om te weten dat we daar lekker kunnen relaxen, is voor herhaling vatbaar!! (elke zondag maximaal chillen). We waren om half 9 weer thuisgebracht door onze vaste taxidriver Jan Van, hij komt gewoon op zijn vrije dag om ons weg te brengen. Win-win situatie. Daarna zijn Iris en ik nog even bezig geweest voor de voorbereiding op ons deel voor de sex-workers in Nabvutika. Het gaat over empowerment, we willen de meiden bijbrengen dat ze baas zijn over hun eigen lichaam. Het gebruik van een condoom is een heel moeilijke kwestie. Eigenlijk moeten ze vasthouden aan het feit dat ze een condoom moeten gebruiken maar de meiden krijgen meer geld als de mannen geen condoom gebruiken. Kiezen ze dan voor hun eigen gezondheid, of voor het geld? Als we nou vanaf nu konden zeggen dat alle prostitués met condooms gingen vrijen, dan was alles veel mooier geweest. Het aantal HIV/aids gevallen is in dit land schokkend veel. Veel meiden weten niet eens wat de symptomen en gevolgen zijn van HIV. Volgende week vrijdag gaan we een hele les aan HIV besteden. Ik vind het een fijn idee dat ik in ieder geval iets kan doen om mijn kennis aan hun over te dragen zodat ze beter nadenken voordat ze zonder condoom vrijen. Wij kunnen er met zijn vijven niet voor zorgen dat niemand meer besmet raakt, of zelfs dat de meiden geen seks meer verkopen, dat is onmogelijk. Maar we kunnen wel kennis overdragen.
tot de volgende keer!
-
12 Oktober 2015 - 10:29
Mama:
Lieve schat, wat ben ik trots op jou.
xxx mama -
12 Oktober 2015 - 19:10
Bas & Diana :
Lieve Amber, ik hoop dat je snel geen last meer hebt van de diaree. Lijkt me heeeeeeel vervelend. Je bent goed bezig daar, knap hoor!
Kus Diana
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley