Reisverslag 2. Aangekomen in Chipata!

Reisverslag 2 waarbenjij.nl

Vrijdag 25 september-
Vandaag was het dan zo ver. De dag van vertrek. Iedereen is gespannen, al een paar dagen. Kees en ik zijn ontzettend zenuwachtig voor alles wat er komen gaat maar we waren het er over eens dat we toch wel het meeste opzagen tegen het afscheid op Schiphol. We moesten om kwart voor drie thuis weg en om 15:00 zouden we oma ophalen bij haar thuis. In de ochtend natuurlijk nog even langs Annelie, en de tekening van Lars ophalen die hij voor mij had gemaakt. Daarna nog even afscheid genomen van Willeke en Geurt. Het voelde als een hele lange dag, omdat we zo lang moesten wachten tot dat het eindelijk 15:00u was. Ik had er toch stiekem wel heel erg veel zin in.

Uiteindelijk na lang in de file gestaan te hebben stonden we om 17:00u met zijn allen verzameld op Schiphol. Gelijk maar even inchecken. Dat was nog niet zo makkelijk als we dachten, ons visum is drie maanden geldig en we vliegen via Malawi (Lilongwe). We ‘wonen’ in Zambia, Chipata waar we dus het visum voor hebben aangevraagd. Voor Malawi was dus geen visum, maar gelukkig had Peter het bewijs dat we op werden gehaald in Malawi door het Bisdom van Chipata. Na een half uur/drie kwartier waren we ingecheckt en hadden onze koffers uitgezwaaid. Na het inchecken zijn we allemaal apart nog even met familie en vrienden wezen eten op Schiphol, we hebben lekker gegeten en Papa moest natuurlijk weer overdrijven met twee bakjes patat en vis. Om kwart voor 7 stond het afscheid dan echt op ons te wachten.. Dat was wel heul erg moeilijk!! Iedereen even geknuffeld en daarna maar gewoon doorgelopen en nog een paar keer achter om gekeken. Met rood doorlopen ogen zijn we naar de gate gelopen en om eerlijk te zijn waren de tranen alweer gauw voorbij want WE ZIJN ONDERWEG. Ik zei voorafgaande aan de reis al; Als ik maar eenmaal in het vliegtuig zit en afscheid genomen heb. Niets is minder waar. Tuurlijk, het is een dubbel gevoel.. Maar ik heb er zo ontzettend zin in.

Ik heb nog nooit zo’n korte vlucht meegemaakt. We zaten in een klein vliegtuig richting Frankfurt met de luchtmaatschappij Lufthansa. Na het opstijgen kregen we een broodje en wat drinken. Voordat ik mijn drinken op had moest het alweer weggenomen worden omdat we weer gingen landen.. Oke, nu ben ik ook wel een lekkere treuzelkont met eten en drinken dat geef ik toe. De vlucht was in ieder geval zo voorbij en dat was wel fijn. Het overstappen ging ook razendsnel, we moesten naar de andere kant van het vliegveld in Frankfurt en konden daar gelijk instappen en wegvliegen. Hier ingecheckt voor de vlucht Frankfurt- Addis Abbaba (Ethiopië) met Ethiopian Airlines. Was een vlucht van ongeveer 7 uur, wat voor mijn gevoel eeuwen duurde. Ik kon mijn draai niet vinden, en had alle mogelijke standjes al geprobeerd.. Maar niks hielp om echt in slaap te kunnen vallen. Om ongeveer 5:30u Nederlandse tijd (in Ethiopie is het 1 uur later en in Zambia weer 0 uur tijdsverschil met de Dutchies). Daarna moesten we een aantal uren wachten voor de volgende vlucht. 3.5 uur gewacht, maar tot mijn verbazing was er een ligbedje vrij en heb ik daar 3 uur !! ongeveer op geslapen.. Heerlijk. Toen over naar de vlucht Ethiopie- Lilongwe(Malawi). Op dit moment zit ik in dat vliegtuig… Het is een klein vliegtuigje, met naar mijn idee gemengd met lokale bevolking en reizigers uit het Westen. Alle geurtjes en geluidjes komen voorbij. Tijdens het opstijgen zaten Mara en ik in de slappe lach. Dood eng, deze vlucht. Vooral het opstijgen, we gaan helemaal heen en weer. Eenmaal in de lucht gaat het goed en kan ik rustig aan mijn reisverslag werken. (De rest om ons heen vindt het allemaal heel normaal dat dit vliegtuig zo beweegt, er slapen links rechts voor en achter me mensen met de mond open). Nu dus maar drie uur boekje lezen en misschien nog even een lekker dutje doen.

Zondag 27 september 2015
Dag 3-

Nadat ik gisteren was gestopt met het schrijven voor mijn blog ben ik als een blok in slaap gevallen. Na een uur werd ik pas wakker en toen heb ik even met de mevrouw naast mij gekletst. Hoe haar naam is weet ik niet, dat ben ik vergeten. Ze deed vrijwilligerswerk voor een organisatie (de naam kon ik niet verstaan en ben ik dus ook alweer vergeten). Het was een fijne oefening om alvast mijn Engels te oefenen. Ze komt uit Thailand, en was onderweg net als wij naar Malawi om hier te werken als social worker.
Nog een hele vlucht achter de rug gehad van vijf uur, waarvan ik dacht dat het drie uur was. Het vliegtuig waar we in zaten was relatief klein en het was een binnenlandse vlucht dus er zaten allemaal Afrikanen in het vliegtuig. Toen we de daling gingen inzetten begon het vliegtuig ineens als een gek te schudden. Het was echt super eng, maar de Thaise mevrouw naast mij vertelde dat dit normaal is voor deze vlucht. Echter toen we gingen landen ging het wel een beetje verkeerd want het vliegtuig ging naar mijn idee veel te hard en we gingen helemaal heen en weer. De Thaise mevrouw zei dat dit toch niet helemaal gebruikelijk was en was ook wel een beetje geschrokken net zoals de rest in het vliegtuig.. Maar goed, we waren op Malawi aangekomen en heelhuids. Daar gaat het uiteindelijk om! De hele reis is heel voorspoedig gelopen en bij de grens konden we ook door en hoefden we niet lang te wachten. We moesten nog een hele terugreis naar huis maken. Het Bisdom van Chipata heeft ons hier op gehaald met een Toyota pick-up. We moesten met vier man en al onze koffers in de bak en de rest ging in de auto zitten. Daar reden we dan met 130 over de weg richting Chipata. Alle dieren op de weg zijn nog net in leven gebleven omdat er gewoon de hele weg hard getoeterd wordt. Ook fietsen er allemaal mensen aan de kant van de weg waar wij gewoon 130 reden en ze hadden zwaar beladen fietsendragers. Het echte Afrikaanse gevoel kwam even naar boven en ik wilde hier nooit meer weg. Mijn eerste indruk van Afrika is super mooi, fijn en gezellig. De mensen zijn hier super vrolijk en we worden zo vrolijk ontvangen. Het huisje waar we inzitten is super mooi, het was net klaar toen wij aankwamen en Peter en Marjolein hebben een officiële opening gedaan. De foto’s van het huisje zijn hier ook te vinden bij foto’s. Marjanneke moest naar de wc en heeft gelijk het slot kapot gedraaid dus die heeft 20 minuten vast gezeten in de wc waar we met zijn allen ontzettend hard om hebben gelachen. We waren helemaal oranje aka oempa-loempas en Marjanneke keek heel zielig met haar oranje hoofd naar buiten vanuit het wc-raampje.

’s Avonds zijn we uitgenodigd om bij de nonnen te gaan eten. Het eten was heerlijk, een kippenpootje, boontjes en aardappels met rijst en Nshima(Local food). Daarna zijn we lekker naar bed gegaan, we waren helemaal kapot.

Vandaag (zondag) zijn we voor het eerst naar Chipata geweest om wat boodschappen te doen voor vandaag en morgen ochtend. Het was bijzonder door Chipata heen te lopen omdat we heel erg werden aangekeken, en tijdens het boodschappen doen was ik er helemaal klaar mee. Het duurde lang, ik was moe en ik had het WARM. Want het is hier gewoon warm. Warm. Warm…. In de middag gezellig bij de zusters wezen lunchen, gezellig gekletst en weer rijst gegeten. Om half drie afgesproken om naar Cheshire Home te gaan. Hier zitten gehandicapte kinderen, de meesten hebben iets met hun benen en velen zijn hier al aan geopereerd door alle hulp van het Liliane Fonds. Nu zie ik eindelijk waar dat geld in wordt gestopt, ze zijn SUPER goed bezig. De kinderen hebben eigen kleren (wel vies), een eigen bed, ze worden elke dag gebadderd (wel allemaal in het zelfde water) en ze krijgen eten en drinken. Ook krijgen de kinderen fysiotherapie voor het herstel. De groep is heel hecht en de kinderen zijn erg blij met weinig. De kinderen waren blij ons te zien, iedereen ging aan me hangen en wilde op de foto. Foto’s zijn erg leuk geworden overigens. Volgende keer als we niks te doen hebben op zondag gaan we weer een keertje langs, dat vinden ze erg leuk. Net nog even naar Kees gesmst, fijn om te weten dat alles daar goed gaat. Marleen is nog steeds niet bevallen, tenminste daar ga ik vanuit. Marleen, de kinderen vonden de armbandjes die je aan mij hebt gegeven erg mooi. Ze wilden ze heel graag hebben, maar dat mocht niet van mij heb ze elke dag om.

Maandag 28 september 2016
Dag 4-

Vannacht enorm slecht geslapen door de harde wind. We hadden het gevoel dat ons huisje het zou begeven (we wonen in een huisje dat net af is, dus nog geen storm overleefd). Heb de hele nacht wakker gelegen en de hele dag moe geweest. Vanochtend om 9 uur zijn we naar de stad gelopen om naar de markt te gaan en boodschappen te doen bij de supermarkt. De markt was erg leuk, allemaal kleine kraampjes en je moet soms bukken om er doorheen te komen. Erg druk en we waren een hele bezienswaardigheid. Hier hebben Lisa, Mara, Jorinde en Marjolein lekkere groente en fruit gekocht voor 4 euro. Iris, Peter en ik hebben ingeslagen bij de supermarkt voor 650 kwacha (dit is ongeveer 65 euro). De supermarkt is hier relatief duur vergeleken met de markt maar vleeswaren etc. kunnen we beter niet op de markt kopen. Daarna zijn we gelukkig met de taxi naar huis gegaan, het is ongeveer 20 minuten lopen naar huis. Toen we thuis waren heb ik even wat opgeschreven en daarna een klein dutje gedaan. Vervolgens om half 3 zijn we naar een ander deel van de stad gelopen waar het super druk en veel armer is dan het grote gedeelte van Chipata. Ik vond het best eng om hier doorheen te lopen omdat de mensen ons nakeken en dingen naar ons riepen. We hebben hier omslagdoeken gekocht, ik heb er drie gekocht want ik kon niet kiezen welke kleur ik wilde. Deze doeken moet je om je middel heen slaan als je een korte broek aan hebt. Daarna zijn we doorgelopen naar de stad omdat Mara haar internet het nog niet deed. Even voor gekropen en konden gelukkig snel richting de golfbaan om hier een lekker biertje te drinken op het terras. Heerlijk koud biertje na een lange wandeling. We zijn terug gelopen en toen was het alweer 17:00u. Jorinde en Mara hebben lekker nasi gekookt en de stroom viel uit. Erg leuk als het donker is! Wel gezellig. Gelukkig was dit voor maar 5 of 10 minuten en konden we lekker eten. Ook hebben we vandaag kennis gemaakt met Kachere waar we mee gaan samenwerken. Vrijdag om 9:00u hebben we een afspraak gemaakt om wat dingen te bespreken. Ik ben erg benieuwd!!

Nu op dit moment zitten we gezellig met zijn allen bij de sisters en we mogen heel lief de wifi gebruiken zodat we lekker kunnen skypen en face-timen met thuis.

Tot de volgende keer!!!

liefssss